Алые розы, лживые лица. Бокалные звоны и нежные взоры. Ты можешь уйти или тихо напиться, Но от правды не длинные вьются дороги. А завтра проснешься, меня позабудешь, Другая так нежно обнимет с утра. И ты непременно навеки ей нужен Лишь я не смогла все реш
на стоке валим бокам валим бокав аат а а а а а аа а а а а а а а а а а а а а а а а а а а ка а а а а а а а а а а а а а а а а а а а а а а а п авпып вке уев ап вапыв аепыук ыва а а а а